Sunday, January 22, 2012

आठवण

आठवण तुझी आल्यावर, मन माझे स्वतःशिच बोलत बसते,
सगळ्यांमध्ये असून सुद्धा, एकटे मला करून जाते,
जसे वाऱ्या संगे, खोल दरीत उतरून जाते,
तर कधी उडता उडता ढगान मध्ये निसटून जाते, ...

तू सोबत नसतेसच, पण मन वेडे, तू
असल्याचा आभास मज करून जाते,
तू असशीलही कुठे तरी, म्हणून कदाचित मन वेडे सगळी कडे भटकत राहते.

No comments:

Post a Comment